Zdjęcie: z otwartych źródeł
Nie próbuj przyspieszać procesu i poznawać się nawzajem. Daj nastolatkowi przestrzeń na adaptację
Budowanie nowego związku po rozwodzie lub utracie partnera jest zawsze wyzwaniem, a jeśli masz nastolatka, który silnie reaguje na nowego mężczyznę lub kobietę w swoim życiu – to już prawdziwy dramat emocjonalny. Life coach Vitaliy Kursik powiedział RBC-Ukraine, jak nie stracić zaufania dziecka i nie zniszczyć nowego związku.
Dlaczego nastolatki nie akceptują nowych partnerów
Okres dojrzewania to czas kryzysu tożsamości, buntu przeciwko autorytetom i walki o własne granice. Jeśli w tym okresie w życiu dziecka pojawia się „osoba trzecia”, „zajmująca miejsce ojca/matki”, wywołuje to naturalną reakcję emocjonalną – odrzucenie, protest, podejrzliwość.
„Nowy związek to zawsze wyzwanie. A jeśli w domu mieszka jeszcze jeden „ekspert” z sarkazmem, krytyką i wiecznym „on nie jest moim tatą” – poziom trudności wzrasta” – mówi ekspert.
Dodaje, że nastolatki często nie zdają sobie sprawy, że nowy związek nie oznacza oszukiwania rodzica, którego nie ma w pobliżu. A sami dorośli nie zawsze są gotowi na otwartą rozmowę, ponieważ czują się winni lub niekomfortowo. Dlatego dziecko zaczyna działać poprzez emocje.
„Ale to nie znaczy, że powinieneś postawić krzyżyk na swoim życiu osobistym lub czekać, aż nastolatek przestanie mieć takie bunty” – podkreśla Vitaly Kursik.
Oto kilka ważnych rzeczy, o których warto wiedzieć:
Nastolatek nie buntuje się z powodu nowej osoby
To z powodu zmiany. Nowa osoba obok ojca/matki jest zagrożeniem dla zwykłego porządku, uwagi i iluzji „nikt nas już nigdy nie rozdzieli”. Nie chodzi o osobiste animozje, ale o utratę kontroli.
Nie próbuj „wprowadzać” partnera na siłę
Nie jest konieczne, aby nastolatek „od razu się zakochał”. Wystarczy, że poczuje, że ta osoba jest szanowana, nie ingeruje w jego porządek, ale ma prawo być częścią życia.
Zostaw dziecku „swoją przestrzeń”
Nowy związek nie powinien „eksmitować” nastolatka z Twojej uwagi. Znajdź czas tylko dla was dwojga. Ważne jest, aby nastolatek wiedział, że mama/tata nie zniknęli w nowym związku.
Nie wymuszaj miłości
Zaproponuj, że się poznacie. Jedno wyjście do pizzerii, wspólny trening, gra – czasami neutralny kontakt działa lepiej niż poważne rozmowy.
Nastolatek ma prawo być zły
Ale nie poniżać lub zachowywać się w sposób niegodny. Uczucia są dozwolone. Brak szacunku nie jest. Jest to dobry powód, aby nauczyć dziecko budowania zdrowych granic i konstruktywnego wyrażania emocji.
Partner jest dorosły
I musi być przygotowany. Nowa relacja z ojcem/matką dziecka nie jest „komedią romantyczną”, ale częściowo także rolą sojusznika, przyjaciela, a czasem po prostu cichej obecności.
Czego rodzice nie powinni robić
- Ignorowanie emocji dziecka
- Stawianie ultimatum
- Manipulować
- Wymuszaj komunikację
- Karać za zamieszki
Jak postępować właściwie
Daj dziecku czas
Nie próbuj przyspieszać tego procesu i wzajemnego poznawania się. Daj nastolatkowi przestrzeń na dostosowanie się.
Porozmawiaj o rolach
Wyjaśnij, że nowy partner nie zastępuje ojca ani matki. Rola drugiego rodzica nie zostanie zdewaluowana.
Zaproś do dialogu
Poproś dziecko, aby otwarcie opowiedziało o tym, co je niepokoi. Nie próbuj przerywać ani usprawiedliwiać, po prostu słuchaj.
Nie spiesz się z przeprowadzką
Nie jest dobrym pomysłem wprowadzanie się do nowego partnera lub zapraszanie go do mieszkania po rozpoczęciu związku. Będzie to stresujące dla dziecka.
Wyznacz granice
Wyjaśnij, że jesteś gotów wysłuchać obaw i emocji, ale obrażanie lub poniżanie nie będzie tolerowane.
Co zrobić, jeśli nowym partnerem jesteś ty?
- Trzymaj się z dala od porad i edukacji
- Pokaż stabilność zamiast starać się być lubianym
- Daj nastolatkowi inicjatywę w budowaniu relacji.
- Pokaż się jako osoba, jako przyszły przyjaciel, a nie „zamiast taty/mamy”.
Jeśli konflikt trwa dłużej niż 6 miesięcy, dziecko przejawia agresję, autoagresję lub apatię, jeśli napięcie tylko narasta – warto udać się do psychologa.
„Ważne, aby Twój wybranek nie rywalizował o wyższość, ale był wsparciem dla Ciebie i Twoich trudności. Tak, to nie będzie łatwe. Ale nie jest też niemożliwe. W zdrowej atmosferze, z szacunkiem, cierpliwością i konsekwencją, nawet najbardziej zbuntowany nastolatek może zmienić swój gniew na „no cóż, niech mu będzie”. A ty – nie musisz wybierać między miłością do swojego dziecka a prawem do nowego szczęścia” – podsumowuje Vitaly Kursik.
